Jak złagodzić świąd skóry u psa? 1. Moczenie w rumianku i herbacie ziołowej. Rumianek, nagietek i zielona herbata działają kojąco i chłodząco na podrażnioną skórę. … Jeśli Twój pies odczuwa nieprzyjemne swędzenie na całym ciele, napełnij wannę lub zlew ciepłą wodą i pozostaw w niej kilka torebek herbaty ziołowej na 3 Leki na alergię dla psa jako takie nie istnieją; alergia jest nieuleczalna, a zlikwidować lub złagodzić można jedynie jej objawy. Doraźnie pomaga, jak już wiadomo, podanie wapna. U psów nikłe zastosowanie mają leki antyhistaminowe, dające dobre wyniki w objawowym leczeniu alergii u człowieka. Noś delikatne materiały, takie jak bawełna i jedwab. Pij dużo wody. Świąd skóry – główne przyczyny. Aby ustalić, w jaki sposób złagodzić swędzenie skóry, trzeba najpierw zrozumieć, co wywołuje potrzebę drapania. Poniżej znajduje się lista kilku powszechnych przyczyn świądu skóry na ramionach, nogach i twarzy. Zarówno dzienny, jak i nocny świąd skóry to dolegliwość, która skłania nas do ciągłego pocierania i drapania zmian chorobowych. Zwłaszcza dzieciom trudno jest powstrzymać się przed tym odruchem. Tymczasem to bardzo ważne, aby nie drapać swędzącej skóry. Takie postępowanie nasila bowiem świąd, zamiast go łagodzić. Kremy i balsamy po goleniu zawierające naturalne oleje, takie jak olej kokosowy, jojoba czy migdałowy, mogą pomóc nawilżyć i zmiękczyć skórę. Zwróć również uwagę na produkty z mleczkiem migdałowym. Jest ono znane ze swojego działania nawilżającego i łagodzącego. Mogą być skuteczne w łagodzeniu podrażnień. jelaskan perbedaan politik luar negeri dan politik internasional. Skuteczne apteczne i domowe sposoby na komary – spraye, opaski, witaminy. Co wybrać? Komary stanowią odwieczny problem letnich wieczorów, szczególnie wtedy, kiedy powietrze jest bardziej wilgotne. Od kilku lat obserwuje się także ich uporczywą aktywność w pierwszych, cieplejszych tygodniach jesieni. W Sieci nie brakuje przepisów na alchemiczne mikstury, które mają przyciągać komary w jedno miejsce lub przykładów roślin, które swoją wonią powinny je skutecznie odstraszyć. W tych sezonach apteki i drogerie oferują wiele produktów na komary, które można aplikować na skórę, nosić w formie opaski lub plastra. Który z tych preparatów na komary jest najbardziej skuteczny, czy kobiety w ciąży mogą korzystać z aerozoli na komary i jak uśmierzyć swąd po ukąszeniu, korzystając z domowych sposobów? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Ukąszenia komara stanowią zmorę letnich wieczorów. Powodują swędzenie, zaczerwienienie i dyskomfort w miejscu wyssanej krwi. Jednak istnieją skuteczne sposoby odstraszające komary, takie jak: spraye, opaski na nadgarstek, plastry, czy elektrofumigatory (wtyczki do kontaktu). Jeśli już dojdzie do ukłucia, ulgę mogą przynieść żele do stosowania miejscowego, a w cięższych przypadkach leki przeciwalergiczne ograniczające nieprzyjemne objawy. Dlaczego ukąszenie komara swędzi? Komary kąsają, ponieważ w ludzkiej krwi znajdują się białka potrzebne do wytworzenia ich jaj. W tym celu przebijają skórę ssawką i spożywają wysysaną krew. W wyniku ukąszenia przez komara następuje niewielka utrata krwi, jednak ślina komara przekazywana podczas kąsania przenika do krwi ofiary. W odpowiedzi na obcą substancję układ odpornościowy ofiary wydziela histaminę. Prowadzi to do pojawienia się stanu zapalnego i podrażnienia, dając uczucie swędzenia, które trwa przez kilka dni, a następnie samoczynnie znika. Natomiast jeśli podrażniona skóra będzie drapana, może to doprowadzić do zakażenia lub pogłębienia stanu zapalnego, ponieważ następuje ułatwiony dostęp bakterii do rany. Mogą pojawić się wtedy niewielkie obrzęki w postaci bąbli, które powodują uczucie swędzenia lub pieczenia. Spray (preparat) na komary w aerozolu Najlepiej nie dopuścić do ukąszenia przez komara stosując preparaty odstraszające. Jednymi z nich są spraye na komary. W aptekach dostępnych jest wiele produktów odstraszających owady w postaci aerozolu. Najsilniejsze działanie posiadają spraye zawierające DEET (N,N-Dietylo-3-toluamid, N,N-dietyl-3-metylobenzamid), który wykazuje najwyższą skuteczność. W dostępnych preparatach substancja ta występuje w stężeniach od 3,5 do ponad 50%. W przypadku dzieci nie zaleca się stosowania stężeń powyżej 10%, natomiast u dorosłych skuteczne są spraye z DEET w stężeniu powyżej 20%. Nie należy jednak nadużywać preparatów zawierających DEET, ponieważ może być neurotoksyczny dla ludzi. Dodatkowo stosowanie DEET jest zabronione u kobiet w ciąży oraz dzieci do 2. miesiąca życia. Bezpieczniejszą formą zabezpieczenia przed komarami są spraye zawierające kompozycję olejków eterycznych, np.: z trawy cytrynowej, goździkowego, eukaliptusowego, lawendowego. Nierozcieńczonych olejków eterycznych nie należy stosować bezpośrednio na skórę, ponieważ mogą ją podrażnić. Opaski na komary Inną formą zabezpieczenia przed ukąszeniem komara jest stosowanie opasek zapachowych. Są to silikonowe produkty, które zakłada się na nadgarstek. Zawierają kompozycję olejków eterycznych, które odstraszają komary. Najczęściej w ich składzie można znaleźć składniki, takie jak: geraniol lub olejek eteryczny lawendowy, których zapach skutecznie odstrasza komary, a jednocześnie jest przyjemny i bezpieczny dla ludzi. Zazwyczaj tego typu wyroby utrzymują działanie do pięciu dni. Witaminy na komary Witaminy z grupy B powszechnie uznawane są za skuteczną formę zabezpieczenia przed ukąszeniem komara. Zaobserwowano, że osoby z obniżonym poziomem witaminy B1 są częściej atakowane przez komary i inne owady. Związane jest to z obniżonym poziomem na skórze tych osób substancji odstraszających owady. Dlatego w okresie nasilonego narażenia na komary warto rozważyć suplementację witaminy B1 oraz spożywanie pokarmów będących jej źródłem, jak np.: drożdże, pieczywo pełnoziarniste, nasiona roślin strączkowych, orzechy, wątróbka, mięso kacze, gęsie i wieprzowe. Przyjmowanie syntetycznej witaminy B1 (tiaminy) w postaci produktów aptecznych również jest uznawane za bezpieczne, ponieważ spożywanie doustne tego składnika nawet w kilkugramowych dawkach nie jest toksyczne. Plastry na komary Działanie plastrów na komary jest zbliżone do skuteczności opasek. Plastry na komary również zawierają mieszankę olejków eterycznych odstraszające owady. Niektóre plastry można stosować u dzieci już od pierwszego dnia życia. Plastrów na komary nie należy przyklejać bezpośrednio na skórę. Preparaty nakleja się na suche ubranko maluszka w bezpiecznej odległości od skóry dziecka, najlepiej w okolicy klatki piersiowej. U dzieci powyżej 3. roku życia plaster należy nakleić w miejscu poza zasięgiem dłoni dziecka. Działają do 8. godzin i mogą być stosowane zarówno w dzień, jak i w nocy. Jednym ze sposobów odstraszających komary jest zastosowanie elektrofumigatora, czyli „wtyczki do kontaktu". Po podłączeniu do gniazdka z prądem następuje uwalnianie substancji owadobójczej. Czy wdychanie preparatu na komary jest także szkodliwe dla ludzi? Większość produktów tego typu zawiera łagodne substancje roślinne lub wytwarza ultradźwięki, które nie stanowią zagrożenia dla człowieka. Jednak na rynku dostępne są także urządzenia wydzielające DEET, które jest szkodliwe dla zdrowia. Przepisy UE zabraniają stosowania DEET w produktach dla noworodków, niemowląt do 2 miesiąca życia oraz kobiet w ciąży. Dodatkowo w przypadku dzieci poniżej 12. lat stosowanie tej substancji powinno być ograniczone do minimum. Dlatego przed zakupem elektrofumigatora na komary należy dokładnie sprawdzić jego skład. Dobrze jest także pamiętać, aby nie używać produktu dłużej niż 8 godzin oraz aby urządzenie było poza zasięgiem dzieci. Preparaty po ukąszeniu komara Kolejny skuteczny sposób na ukąszenia komarów to żel apteczny nanoszony miejscowo, którego substancją czynną jest maleinian dimetyndenu. Związek ten hamuje działanie histaminy, w wyniku czego działa przeciwalergicznie i ogranicza nieprzyjemne objawy, jak swędzenie po ukąszeniu. Dodatkowo następuje ograniczenie obrzęku i zmniejszenie podrażnienia. W aptekach dostępne są także preparaty oparte na działaniu naturalnych składników, jak: olejek goździkowy, wyciąg z aloesu. Obecnie uznaje się, że każdy odczyn po ukąszeniu komara jest formą alergii. Jednak jej postać może się różnić intensywnością. Uczulenie na komary może objawiać się w postaci objawów miejscowych, jak: rumień i naciek w obrębie ukąszenia, które może się utrzymywać nawet do dwóch tygodni lub groźniejszych skutków ogólnoustrojowych w postaci podwyższonej temperatury, rozdrażnienia, nerwowości, pogorszenia samopoczucia. Polecane dla Ciebie środki higieniczne, produkt biobójczy, aerozol, spray zł środki higieniczne, produkt biobójczy, spray zł zestaw, komary, kleszcze, meszki, ochrona, DEET, spray, płyn zł środki higieniczne, produkt biobójczy, spray zł Domowe sposoby na komary – cebula, zimny kompres Po ukąszeniu komara ulgę mogą przynieść domowe sposoby na ukąszenie komara. Jednym z nich jest cebula, która zawiera ograniczająca swędzenie rany siarkę. Aby zneutralizować nieprzyjemne objawy, wystarczy przekroić cebulę na pół i potrzeć przeciętą stroną miejsce ukąszenia. Ograniczenie swędzenia i zmniejszenie obrzęku może nastąpić po zastosowaniu zimnych okładów. Wystarczy użyć kilku kostek lodu owiniętych w ręcznik lub czystą ściereczkę i przyłożyć do miejsca ukąszenia. Zimny kompres należy przykładać, zmieniając miejsce chłodzenia co około 2.–3. minuty. Naturalny spray i zioła na komary Spray odstraszający komary można przygotować także samodzielnie. W tym celu należy przygotować butelkę z atomizerem, do której zostanie wlana sporządzona mieszanina na komary. Wystarczy wymieszać 90 ml wody destylowanej, 10 ml octu oraz ok. 20–30 kropli różnych olejków eterycznych. Naturalnymi substancjami odstraszającymi owady są olejki eteryczne: z trawy cytrynowej, lawendy, eukaliptusowy, goździkowy, paczuli. Skutecznym sposobem jest posadzenie w ogrodzie lub w doniczkach roślin wydzielających substancje odstraszające owady. Dobrze sprawdzą się: melisa, lawenda, bazylia, kocimiętka i mięta pieprzowa. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Pewnie znasz ludzi, którzy borykają się z łupieżem, ale czy wiesz, że psy też mogą mieć łupież? Być może widzisz, że Twoje szczenię częściej się drapie lub zauważasz białe płatki na jego posłaniu. Poza podrażnioną skórą, objawy te mogą wskazywać na chorobę skóry zwaną łupieżem pstrym. Kiedy należy odwiedzić lekarza weterynarii z powodu łupieżu u psa? Ponieważ objawy łupieżu u psów mogą być bardzo podobne do innych problemów skórnych, ważne jest, aby wiedzieć, na co zwrócić uwagę i jakie rodzaje leczenia rozważyć. Fakty na temat łupieżu u psów Łupież to obecność martwych komórek naskórka na sierści psa. W zależności od koloru sierści psa, może być trudno dostrzec płatki, ale często są one widoczne, kiedy pies zeskakuje z kanapy lub kładzie głowę na Twoich kolanach. Skóra psa może być podrażniona na wiele sposobów. Od nadmiernego wylizywania po problemy żywieniowe – pierwotna przyczyna łupieżu może być czasem trudna do zidentyfikowania. Pierwszym pytaniem, jakie należy sobie zadać, jest to, czy zauważasz łupież na całej sierści swojego pupila, czy tylko w konkretnym miejscu. Podrażniona skóra w jednym skoncentrowanym miejscu może być reakcją na coś, z czym pies miał kontakt, albo może to być poważniejszy problem, taki jak infekcja czy pasożyty. Kiedy zauważysz łupież, rozważ wizytę u lekarza weterynarii, aby uzyskać pomoc. Jeśli zauważysz dodatkowe objawy, takie jak swędzenie, zaczerwienienie skóry, podrażnienie lub łuszczące się płaty sierści, najlepiej natychmiast skonsultuj się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania dalszej pomocy. Ponieważ problemy skórne mogą mieć podłoże genetyczne, środowiskowe, żywieniowe lub pasożytnicze, czasami konieczne jest rozważenie kilku różnych metod leczenia. Zapobieganie i leczenie łupieżu Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zapobiec łupieżowi u psa i innym problemom skórnym. Blue Cross zaleca, aby rodzice zwierząt zaczęli od regularnej pielęgnacji swoich psów. Częste szczotkowanie usuwa zmatowiałą sierść, pozostawia mniej miejsca na rozwój pasożytów i pomaga stymulować naturalne oleje w skórze i sierści. To także okazja, aby poświęcić kilka minut na sprawdzenie, czy pies nie ma żadnych nietypowych grudek, zgrubień, pcheł, kleszczy i innych potencjalnych problemów. Lekarz weterynarii może zasugerować częstsze kąpiele psa, aby zapobiec łupieżowi. Jeśli zamierzasz używać szamponu, PDSA radzi, aby poprosić swojego lekarza weterynarii o polecenie szamponu przeznaczonego specjalnie dla psów. Upewnij się również, że po kąpieli dokładnie osuszasz zwierzę. Jeśli proste środki zapobiegawcze, takie jak pielęgnacja i kąpiele, nie pozwalają na pozbycie się łupieżu u Twojego psa, omów z lekarzem weterynarii specjalne opcje żywieniowe lub testy na nietolerancję. Pomoże Ci on znaleźć karmę dla psa zawierającą takie składniki jak kwasy tłuszczowe omega-3 i witaminę E, które wspierają zdrową sierść i układ odpornościowy. Różnica między łupieżem a łupieżem pstrym Poważniejszą przyczyną łuszczącej się, swędzącej skóry psa jest stan zwany łupieżem pstrym. Kennel Club UK wyjaśnia, że łupież pstry to infekcja pasożytnicza, zwana cheyletiellosis, wywoływana przez roztocza. Związek Kynologiczny zauważa, że łupież pstry zazwyczaj nie powoduje swędzenia, a głównym objawem jest to, co wydaje się nadmiernym łupieżem. Choroba jest bardzo zaraźliwa i może łatwo przenieść się na inne zwierzęta domowe, takie jak koty czy króliki, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Niestety, nie ma szybkiej recepty na łupież pstry. Lekarz weterynarii prawdopodobnie zastosuje miejscowy preparat zwany dipem, który pokryje sierść psa lekiem zabijającym roztocza. Dipy i inne zabiegi mogą wymagać powtarzania raz lub dwa razy w tygodniu przez okres do sześciu tygodni. Zaleca się również przyprowadzić do lekarza weterynarii wszystkie inne domowe zwierzęta, aby poddać je leczeniu roztoczy, a w domu może być konieczne zastosowanie pestycydów przeznaczonych do zabijania roztoczy i pcheł. Nikt nie lubi, gdy jego pupil odczuwa świąd i dyskomfort. Kiedy łupież lub inne problemy skórne zostaną rozwiązane, mamy nadzieję, że Ty i Twój pies będziecie mogli spędzać więcej czasu na robieniu rzeczy, które kochacie, nie martwiąc się o swędzenie. Jakość życia może zostać zachwiana przez uporczywe swędzenie odbytu. Niestety, dolegliwość może dotyczyć osób w każdym wieku, w tym dzieci. Poznaj przyczyny swędzenia odbytu u najmłodszych i zobacz, jak można sobie z nimi radzić. Przyczyny swędzenia odbytu u dziecka Zastanawiasz się, kiedy dziecko swędzi pupa? Można wymienić następujące przyczyny swędzenia odbytu u dzieci: zła higiena odbytu – jeżeli Twoja pociecha skarży się na tego rodzaju problemy, swędzenie odbytu po wypróżnieniu u dziecka może wynikać z nieodpowiedniego podtarcia się dziecka – warto więc już od początku przeprowadzać z dzieckiem tzw. treningi czystości i uczyć, jak dbać o higienę po skorzystaniu z toalety; czynniki dietetyczne i przyjmowane leki – swędzenie odbytu u dziecka może pojawić się po antybiotyku czy po zjedzeniu ostrych potraw, wypiciu napojów gazowanych czy zjedzeniu owoców cytrusowych; świąd odbytu u dziecka może mieć swoją przyczynę w zakażeniach bakteryjnych, grzybiczych, wirusowych, pasożytniczych, np. obecności owsików albo hemoroidach; swędzenie odbytu u dziecka to czasem efekt pierwotnych chorób skóry, takich jak łuszczyca czy liszaj; gdy swędzi odbyt u dziecka może to wskazywać na cukrzycę albo alergię; objaw może wskazywać na wypadanie odbytu albo szczelinę odbytu. Co ciekawe, świąd może nasilać się w trakcie wypróżniania i być silniejszy niż w ciągu dnia. Swędzenie odbytu u dziecka - czy to zawsze grzybica? Jednym z powodów wystąpienia świądu pupy u malucha może być grzybica odbytu u dziecka. Wśród objawów grzybicy odbytu u dziecka można wymienić oprócz swędzenia: pieczenie i zaczerwienienie odbytu; czasem wystąpienie na błonie śluzowej odbytu fioletowych pęcherzyków; suchą oraz łuszcząca się skórę; wypróżnianie wywołujące ból. Leczenie grzybicy odbytu u dziecka opiera się na tych samych zasadach, co terapia grzybicy dorosłych. W aptece można dostać maści i kremy bez recepty na to schorzenie, ale najlepiej udać się do lekarza, który zaleci odpowiednie leczenie. Do leczenia grzybicy odbytu zwykle stosuje się leki azolowe oraz polienowe. Ulgę można poczuć robiąc tzw. nasiadówki. Dobrze także stosować jednorazowe gąbki do mycia. Wybieraj też naturalne mydła i płyny do kąpieli, które nie podrażniają pupy dziecka. Czasem swędzenie może wcale nie świadczyć o grzybicy, ale np. o alergii. Każdorazowo warto więc weryfikować swoje objawy. Swędzenie odbytu u dziecka i objawy towarzyszące Trzeba mieć świadomość, że świąd odbytu u dziecka to objaw, któremu towarzyszy szereg innych. Mogą one wskazywać bezpośrednio na przyczynę swędzenia pupy u dziecka. Na przykład ból brzucha i swędzenie odbytu u dziecka, którym towarzyszą takie objawy jak: podkrążone oczy, bladość, problemy z łaknieniem, wiercenie się, mogą wskazywać na owsicę. Do zakażenia owsikami, czyli robakami pasożytniczymi zwykle dochodzi z powodu jedzenia nieumytymi rękami lub jedzenia nieumytych owoców oraz warzyw. To tzw. choroba brudnych rąk. Z kolei, gdy u dziecka obserwujesz pieczenie i swędzenie odbytu może to świadczyć o odparzeniach w okolicy pupy. Na ten stan może wskazywać także kolor w newralgicznym miejscu, a więc zaczerwieniony odbyt.. Jeżeli u dziecka obserwuje się ból i swędzenie odbytu to całkiem możliwe, że maluch boryka się z przewlekłymi zaparciami (zatwardzeniem). Swędzący odbyt u dzieci może świadczyć o tzw. zaparciach nawykowych, wywołanych stresującymi sytuacjami, nieregularnym wypróżnianiem, dietą pełną słodyczy. Swędzenie okolic odbytu u dziecka najlepiej skonsultować z pediatrą, który podpowie sposób działania i zaproponuje leczenie. Swędzenie odbytu w nocy u dziecka Zazwyczaj swędząca pupa u dziecka wieczorem to objaw owsicy. W wyniku zjedzenia brudnego jedzenia, na którym znajdują się jaja owsików. Wylęgają się z nich pasożyty, które po kilku tygodniach osiągają dojrzałość. W nocy wychodzą one na zewnątrz i składają jaja na skórze malucha, w tym na odbycie. Owsiki stają się aktywne nocą, stąd swędzenie odbytu wieczorem u dzieci. Co robić, gdy dziecko swędzi pupa? Z podejrzeniem owsicy najlepiej udać się do lekarza, który poda Ci odpowiednie środki, nakaże zadbać dokładniej o higienę dziecka czy wymienić pościel. Swędzenie odbytu w nocy u dziecka nie jest niczym naturalnym i powinno być skonsultowane z lekarzem. Domowe sposoby na swędzenie odbytu u dzieci Twoja pociecha dziwnie się zachowuje, a gdy pytasz, co się dzieje, dziecko przyznaje, że swędzi je pupa? Zaczynasz się zastanawiać, jak pomóc, gdy u dziecka wystąpi swędzenie odbytu? Oto kilka podpowiedzi, co zrobić, gdy dziecko swędzi pupa. Poznaj domowe sposoby: wyjaśnij dziecku, jak ważne jest zmienianie bielizny; wytłumacz zasady podcierania się po wypróżnienia – całkiem możliwe, że swędzący odbyt u dziecka to efekt nieprawidłowego wykonywania tej czynności. Prawidłowe podcieranie się powinno odbywać się w kierunku od narządów płciowych do odbytu; zrób dziecku kąpiel z dodatkiem sody oczyszczonej – taka soda działa oczyszczająco i łagodząco na podrażnienia, pamiętaj, by jednorazowa kąpiel nie trwała dłużej niż 15 minut; okłady z lodu – w przypadku, gdy świąd będzie nasilony, możesz zrobić dziecku okłady z lodu na swędzące miejsce; nasiadówki – zagotuj rumianek oraz korę dębu, a następnie odcedź je i dodaj do wody przeznaczonej do mycia; napary z ziół – w przypadku podrażnień warto robić napary wykazujące właściwości przeciwgrzybicze. Możesz sięgnąć po tymianek, imbir lekarski czy olejek z drzewa sandałowego. Co na swędzenie odbytu u dziecka? Gdy dziecko swędzi pupa, rodzic powinien podjąć działania zaradcze. Oczywiście, warto skorzystać ze wsparcia lekarza. Można też udać się do apteki i zapytać specjalistę, co będzie najlepsze na tę dolegliwość. Dobrze sięgnąć po odpowiednią maść na swędzenie odbytu dla dzieci. Ważne, by taki środek był dedykowany dzieciom, gdyż leki dla dorosłych mogą zawierać inne dawki substancji leczniczych, które w konkretnej ilości mogłyby zaszkodzić dziecku. Jak złagodzić swędzenie odbytu u dziecka? Dobrym sposobem na zmniejszenie objawów, gdy dziecko swędzi pupa jest wybranie kremów z hydrokortyzolem, a także zastosowanie czopków. Profilaktyka swędzenia odbytu u dziecka Aby Twoja pociecha nie borykała się z tym problemem, ucz ją jak prawidłowo dbać o jego higienę odbytu. Wskaż pociesze, by zawsze po skorzystaniu z toalety myła ręce, a także myła owoce i warzywa przed ich spożyciem. Jeżeli jesteś rodzicem niemowlaka, dbaj o codzienne mycie pupy dziecka, nawet, gdy nie planujesz pełnej kąpieli. Jak dbać o pupę niemowlaka? Użyj do tego ciepłej wody i wacika. Myj pupę maluszka od przodu do tyłu, by bakterie kałowe nie dostały się do cewki moczowej lub na narządy płciowe dziecka. Najlepiej wybieraj również ubrania z naturalnych materiałów, które nie odparzają skóry dziecka. Koty to zwierzęta, które często goszczą w naszych domach. Są lojalne, lubią towarzystwo człowieka i sprawdzają się w roli czworonożnego przyjaciela. Niestety u niektórych osób kontakt z tymi zwierzętami może wywoływać objawy alergiczne. Jaka jest tego przyczyna? Co wywołuje uczulenie i jak sobie z nim radzić? Przyczyny alergii na kota – co tak naprawdę uczula? Przez wiele lat utarło się przekonanie, że alergię na kota wywołuje jego sierść. Wraz z rozwojem badań nad alergiami ta teoria została obalona. Okazuje się, że objawy alergiczne wywołują białka zawarte w wydzielinie gruczołów ślinowych, łzowych, łojowych czy odbytniczych. Kot rozprowadza te białka po całym ciele i sierści, wylizując swoje futro. Białka zawarte w wydzielinach kota, które wykazują potencjał uczulający, oznacza się jako Fel d. Do tej pory rozpoznano kilka rodzajów tych białek, jednak za najbardziej uczulające uznaje się białko Fel d 1 (sekretoglobina). Odpowiada ono za nawet 80-90% wszystkich przypadków alergii na kota. Pozostałe uczulające białka to: Fel d 2 – albumina surowicy kota; odpowiada za 4-23% przypadków; Fel d 3 – cystatyna; wywołuje uczulenie u około 10% osób; Fel d 4 – lipokalina; około 63% osób może być uczulonych właśnie na to białko; Fel d 5 – immunoglobulina A; 38% pacjentów wykazuje alergię na to białko; Fel d 6 – immunoglobulina M; wykazuje reakcję krzyżową z Fel d 5; Fel d 7 – odpowiada za 52-57% przypadków; Fel d 8 – latherin-like protein. Osoby wykazujące alergię na kota mogą także reagować objawami uczulenia na inne zwierzęta z rodziny kotowatych, np. na pumy, oceloty, lamparty, tygrysy syberyjskie, lwy [1, 2]. Alergia na kota – diagnoza Zazwyczaj pacjenci wykazujący alergię na kota sami są w stanie postawić trafną diagnozę. Kontakt ze zwierzęciem wyzwala pojawienie się objawów, co wskazuje na alergię. W niektórych przypadkach objawy nie się nasilone i dana osoba nie jest świadoma, że to właśnie kot wywołuje uczulenie. W takim przypadku warto przeprowadzić skórne testy alergenowe zawierające wyciągi alergenów psa i kota. W przypadku przeciwwskazania do wykonania testów skórnych wykonuje się badanie alergenowo swoistego IgE skierowanego przeciwko alergenom psa i kota [2]. Alergia na kota – objawy Przebywanie w towarzystwie kota może wywołać u osoby uczulonej na jego białka reakcje ze strony: skóry – pokrzywka, świąd, rumień, bąble; oczu – łzawienie, zaczerwienienie spojówek; nosa – wodnisty katar, świąd, napadowe kichanie; układu oddechowego – duszności, świszczący oddech, suchy kaszel, trudności w oddychaniu. W skrajnych przypadkach kontakt z alergenami kota może doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego [3]. Po jakim czasie mogą wystąpić pierwsze objawy alergii na kota? Pojawienie się objawów alergii jest cechą osobniczą. Szacuje się, że objawy mogą pojawić się od 15 minut do 6 godzin od kontaktu osoby uczulonej z alergenem. Bardzo rzadko objawy pojawiają się w późniejszym czasie od kontaktu z alergenem [3]. Czy alergię na kocią sierść trzeba leczyć? Alergia na kota nie wymaga leczenia, jeśli alergik unika kontaktu z alergenami. Często może być to trudne, gdyż nawet nie posiadając kota w swoim domu, osoba uczulona może odczuwać objawy alergii. Dzieje się to za sprawą przenoszenia alergenów przez inne osoby. Białka zawarte w wydzielinach gruczołów kota charakteryzuje się jako lepkie, czyli takie, które z łatwością mogą być przenoszone na powierzchni ubrań, sprzętów i mebli, na których znajdował się kot. Dlatego całkowita eliminacja tego typu alergenu jest trudna, jeśli wśród rodziny czy znajomych znajdują się posiadacze kota [1, 2]. Leczenie alergii na kota – jak przebiega? Aby wyleczyć alergię na białka zawarte w wydzielinach gruczołów kota, można poddać się procesowi odczulania. Odczulanie, inaczej immunoterapia alergenowa, trwale obniża wrażliwość układu odpornościowego na dany alergen. Terapia polega na podawaniu osobie uczulonej alergenów, w tym przypadku białek zawartych w wydzielinach gruczołów kota. Podawanie alergenu ma na celu przyzwyczajenie układu odpornościowego do kontaktu z alergenem. W zależności od wskazań lekarza alergologa można zastosować preparaty podawane podskórnie lub podjęzykowo [4]. Ile trwa odczulanie w przypadku alergii na kota? Odczulanie jest długotrwałym procesem. Odpowiedni preparat trzeba podawać nawet przez 2-3 lata, aby organizm trwale uodpornił się na alergen. Jednakże wyraźna poprawa jakości życia i pozbycie się uciążliwych objawów są warte poświęcenia tego czasu na leczenie. Ważnymi elementami terapii są systematyczne stosowanie preparatów odczulających i przestrzeganie zaleceń lekarza alergologa [5]. Czy alergia na kota może minąć sama? Niestety alergia na kota nie minie samoistnie. Objawy mogą ustąpić wyłącznie po eliminacji kontaktu z alergenem lub w wyniku przeprowadzonego odczulania. Jak złagodzić objawy alergii na kota? W przypadku gdy osoba uczulona na kota ma spontaniczny kontakt ze zwierzęciem lub nieoczekiwanie wystąpią u niej objawy, może przyjąć doraźnie leki przeciwalergiczne. W takim przypadku stosuje się doustne leki przeciwhistaminowe, np. zawierające loratadynę. W przypadku wystąpienia pokrzywki osoba uczulona może zastosować na skórę maść z hydrokortyzonem. Gdy pojawi się łzawienie oczu, najlepiej zastosować krople zawierające np. kromoglikan sodowy. Przy cieknącym, wodnistym katarze można zastosować krople do nosa obkurczające śluzówkę. W przypadku posiadania kota w celu złagodzenia objawów alergii należy zmniejszyć stężenie alergenów w środowisku. Oznacza to dokładne sprzątanie powierzchni, na których przebywa kot. Warto zrezygnować z tapicerowanych mebli, zasłon i firan, na których osadzają się alergeny. Częste pranie ubrań także wpływa na zmniejszenie kontaktu z białkami Fel d, które mogą przyczepiać się do tkanin podczas głaskania czy zabawy z kotem. Dobrym wyborem jest zastosowanie oczyszczaczy powietrza, które wychwytują alergeny bezpośrednio z powietrza. Badania przeprowadzone w różnych warunkach wykazały, że kąpanie kota nie ma znaczącego wpływu na obniżenie stężenia alergenu Fel d 1 w jego sierści i otoczeniu. Efekt obniżonego stężenia tego białka utrzymuje się około tygodnia od wykonania kąpieli, co nie jest zadowalającym rezultatem [1, 2]. Czy istnieje hipoalergiczna rasa kota? W 2014 roku przeprowadzono badanie mające na celu wyłonienie rasy kota, która produkuje najmniej białka Fel d 1 (odpowiedzialnego za większość reakcji alergicznych). Wyniki pokazały, że koty rasy Neva Masquarade wydzielają mniej wspomnianego białka niż pozostałe rasy kotów. Badacze wysnuli wniosek, że ta rasa może być odpowiednia dla alergików. Jednakże w tej kwestii potrzeba jeszcze wielu badań, które potwierdzą postawioną tezę. Z kolei badania różnicujące zwierzęta na płeć wykazały, że mniejszy potencjał uczulający wykazują samice. Zależność ta sugeruje, ze stężenie białka Fel d 1 jest uzależnione od poziomu hormonów u tych zwierząt [1]. Osoby uczulone na białka zawarte w wydzielinach gruczołów kota nie muszą rezygnować z chęci posiadania tego zwierzęcia. Istnieje skuteczna metoda leczenia – odczulanie, które łagodzi objawy i znacząco poprawia jakość życia alergika. W przypadku spontanicznego kontaktu z kotem istnieją sposoby zmniejszające objawy alergii. Cały czas trwają badania nad wskazaniem rasy hipoalergicznej, a ich rezultaty mogą napawać optymizmem na przyszłość. Przeczytaj również:Alergia na sierść – jak sobie z nią radzić? Standard / by / 7 marca 2021 / No Comments Łupież może wydawać się nieszkodliwy, ale jest czymś więcej niż tylko defektem kosmetycznym. Białym płatkom na sierści kota lub psa często towarzyszą inne problemy skórne, takie jak swędzenie, drapanie, wypadanie sierści i czerwone guzy. Pojawienie się łupieżu u Twojego kota lub psa może mieć wiele przyczyn i może być łatwo wyleczony za pomocą odpowiednich produktów i zmianą diety. Sucha, swędząca skóra, łupież, wypadanie sierści i infekcje skórne są powszechne zarówno u kotów, jak i u psów. Alergie, suchość skóry i zaburzenia endokrynologiczne to tylko niektóre z objawów łupieżu u kotów i psów. Najczęstsze przyczyny łupieżu u zwierząt domowych Alergie – Zwierzęta mogą mieć alergie zarówno pokarmowe, jak i środowiskowe. Typowe alergeny środowiskowe mogą obejmować kurz, pyłki i domowe środki czyszczące. Alergeny pokarmowe, takie jak niektóre białka mięsne, kukurydza, produkty mleczne, soja lub gluten (występujące w pszenicy, jęczmieniu, orkiszu i innych ziarnach) mogą powodować czerwone guzy, gorące plamy oraz zwiększone swędzenie i drapanie. Łupież jest nieestetycznym efektem ubocznym, ale można go usunąć, unikając szkodliwych alergenów. Suplementy mogą pomóc w redukcji objawów alergii i łupieżu. Zmiana diety wraz z podaniem naszych suplementów na alergie i łupież może ogromnie pomóc Twojemu pupilowi. Odwodnienie – gdy skóra psa lub kota zostanie odwodniona, mogą wystąpić objawy łupieżu. Zdrowa skóra jest zależna od nawilżenia i naturalnych olejów, aby zachować jej elastyczność. Niedostateczna ilość wody może powodować swędzenie i suchość skóry. Odwodnienie skóry może nasilać się w suchych pomieszczeniach, takich jak pomieszczenia ogrzewane lub klimatyzowane. Zwiększenie wilgotności powietrza za pomocą nawilżacza może pomóc złagodzić suchość skóry. Jeśli Twój zwierzak ma łupież, zachęć go do picia większej ilości wody, umieszczając w domu dodatkowe miski z wodą. Te proste, naturalne środki mogą być łatwym sposobem pomocy Twojemu zwierzakowi. Sucha skóra– jedną z najczęstszych przyczyn wysuszenia skóry u zwierząt są zbyt częste kapiele. Podczas kąpieli zwierzęcia ważne jest, aby używać szamponów przeznaczonych specjalnie dla jego skóry, ponieważ pH skóry psa lub kota różni się od pH skóry ludzkiej. Szczotkowanie i pielęgnacja kota lub psa może pomóc w wysuszeniu skóry, rozprowadzając naturalne oleje i usuwając martwy naskórek. Kolejnym naturalnym lekarstwem na suchą skórę psów i kotów są kwasy omega-3. Kwasy tłuszczowe omega-3 są niezbędne dla zdrowej skóry i sierści, a brakuje ich w wielu komercyjnych karmach dla zwierząt domowych. * Odniesienie: Veterinary Dermatology wrzesień 1994. Podwójnie zaślepione badanie krzyżowe z suplementacją olejem ze zwierząt morskich zawierającym wysokie dawki kwasu eikozapentaenowego do leczenia świądu skóry u psów. Infekcje skóry – wszystkie psy i koty mają na skórze zarazki, takie jak gronkowce i paciorkowce, i to jest zupełnie normalne. Zwykle te zarazki stają się problemem tylko wtedy, gdy zwierzę ma alergię lub problem skórny, który umożliwia rozwój infekcji. Wszystkie rodzaje infekcji grzybiczych, bakteryjnych lub pasożytniczych mogą powodować zwiększony łupież u psów i kotów. U zwierząt z fałdami skórnymi charakterystycznymi dla danej rasy jak i otyłych, drożdże i grzyby mogą rozmnażać się z powodu wilgotnych i ciemnych warunków. Infekcje skóry wysuszają skórę, powodując łuszczenie się i łupież oraz zakłócają równowagę dobrych i złych bakterii, co może osłabić naturalną barierę ochronną skóry. Dolegliwości zdrowotne – niektóre zaburzenia endokrynologiczne, takie jak psia i kocia niedoczynnością tarczycy może hamować wzrost komórek skóry i spowodować łupież i choroby skóry. Ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem aby ustalić co może powodować łupież u Twojego zwierzaka, ponieważ niektóre schorzenia wymagają leczenia. Identyfikacja pierwotnej przyczyny jest niezbędna, aby wiedzieć, jak pozbyć się łupieżu u psów i kotów. Objawy łupieżu u kotów i psów Białe płatki i sucha, łuszcząca się skórka Swędzenie i drapanie Pojawiają się czerwone guzy, gorące punkty, pryszcze lub strupy Przykry zapach Zaczerwienienie Łyse plamy na skórze Infekcje skóry Podobne schorzenia „Łupież kroczący ” u kotów – Cheyletielloza lub łupież kroczący to infekcja roztoczy, która dotyka głównie koty. Roztocza „chodzą” pod keratynową warstwą skóry i pozostawiają zakurzoną powierzchnię, która przypomina łupież. Zwierzę będzie reagować tak, jakby miało problem z pchłami, ale podrażnienie skóry może prowadzić do infekcji. Te roztocza skóry są zaraźliwe i zwierzę powinno zostać zbadane przez weterynarza. Zapalenie gruczołów łojowych (SA) u psów i kotów – Zapalenie gruczołów łojowych jest chorobą skóry, która powoduje łupież, łuszczenie się, strupy i łysienie (wypadanie sierści). Jest to dermatologiczna choroba autoimmunologiczna, która atakuje gruczoły łojowe i przewody, spowalniając produkcję sebum. Łój to wydzielina przeciwbakteryjna, która natłuszcza skórę i wspomaga wzrost włosów. Zwierzęta z SA będą miały wysuszoną, zniszczoną sierść. Struktura i kolor sierści mogą ulec zmianie z powodu uszkodzeń (np. miękkie futro staje się twarde, tępe w dotyku). Wiele zwierząt dotkniętych chorobą ma ciągły łupież, a także infekcje bakteryjne i drożdżakowe. Naturalne środki na suchą skórę, mogą pomóc zwiększyć odporność skóry na urazy i infekcje skóry. Łojotok u psów – Łojotok lub łojotokowe zapalenie skóry jest chorobą skóry u psów, która powoduje, że gruczoły łojowe wytwarzają nadmierną ilość sebum, co skutkuje łupieżem i łuszczącą się, swędzącą i czerwoną skórą. To zaburzenie powoduje również, że organizm wytwarza oleistą lub tłustą substancję, która może gromadzić się w obszarach z fałdami skórnymi, takimi jak uszy, brzuch, pachy, łokcie i kostki, tworząc drożdżowy „psi zapach”. Istnieją dwie formy łojotoku – sucha (sicca) i tłusta (oleosa) – ale większość psów ma połączenie obu. Swędzenie i drapanie w dotkniętych obszarach może prowadzić do wypadania sierści, krwawienia i strupów. U psów z łojotokiem często dochodzi do wtórnych infekcji bakteryjnych lub drożdżakowych. Zmiana diety jest niezbędna dla dotkniętego łojotokiem psa, ponieważ niektóre pokarmy mogą powodować przerost bakterii i drożdży. Chociaż miejscowe płukanki i szampon przeciwłupieżowy mogą w pewnym stopniu pomóc, musisz pomagać swojemu psu lub kotu od wewnątrz. Dzięki naszemu bogatemu doświadczeniu w pomaganiu zwierzętom z problemami skórnymi wiemy, jak naturalnie leczyć łupież u kotów lub psów. Pierwszym krokiem jest podanie zwierzakowi wysoce terapeutycznych naturalnych preparatów oraz przeprowadzenie korekty dotychczasowej diety. Potrzebujesz pomocy? Napisz do nas – psiediety@ Rozumiemy, jak przykry może być łupież dla Ciebie i Twoich zwierząt. Jesteśmy tutaj, aby pomóc Ci dowiedzieć się, jak leczyć tą przypadłość u psów i kotów oraz inne problemy skórne. Jeśli potrzebujesz informacji na temat konkretnego stanu zdrowia zwierzęcia i produktów, które mogą pomóc, napisz do nas, aby uzyskać pomoc. Z wdzięcznością Tags: łupiez kotłupiez pies

jak złagodzić świąd u kota